منبع: فتوفلکس
مترجم: امیر یاری
چترها یکی از ارزانترین تجهیزات نورپردازی آتلیهای هستند که با قیمت بسیار مناسب، طرز کار بسیار ساده و سریعی دارند. این تجهیزات اگرچه بیشتر برای عکاسی پرتره مورد استفاده قرار میگیرند، اما میتوانید برای نوردهی محیطی یا اشیا نیز از آنها استفاده کنید. به دلیل اندازه کوچک این تجهیزات، بسیاری از عکاسان تبلیغاتی نیز ترجیح میدهند که در عکسهای محیطی (مانند عکسهایی که در یک اتاق کوچک یا آشپزخانه یک منزل میگیرند) از این تجهیزات استفاده کنند. به طور معمول چترهای نورپردازی، حجمی حدود یک چهارم برابر یک سافت باکس متوسط را میگیرند و به همین دلیل بیشتر در محیطهایی به کار گرفته میشوند که از نظر فضای کاری محدودیت دارند. در مقاله زیر میبینیم که چترها چگونه و چرا مورد استفاده قرار میگیرند. بدیهی است که نتایج حاصل از آزمایشات زیر را میتوانید برای عکاسی پرتره به کار گیرید.
موارد پوشش داده شده در این مقاله
· مقایسه چترهای انعکاسی در مقابل چترهای سفید
· مقایسه تاثیر جنس چتر بر نتیجه کار
· مقایسه کنتراست چترها
تجهیزات مورد استفاده
چترهای موجود در بازار علیرغم تنوع فراوان در جنس و کیفیت ساخت، دارای تنها 3 شکل مختلف هستند. ما در این مقاله به تفاوتهای این سه نوع چتر مختلف از محصولات Photoflex میپردازیم:
· چترهای RUD یا چترهای سفید (با امکان عبور نور از میان آن)
· چترهای ADW یا چترهای انعکاسی سفید
· چترهای ADH یا چترهای انعکاسی نقرهای
در ابتدا بهتر است یک فلاش را روی یک پایه LightStand قرار داده و یک چتر ADW (انعکاسی سفید) را روی آن قرار میدهیم. ما این نور را در زاویه 45 درجه با زاویه عکسبرداری در سمت راست دوربین قرار داده و آن را آنقدر بالا میبریم که زاویه تابش عمودی آن نسبت به سطح زمین نیز تقریبا برابر 45 درجه باشد. فاصله چتر تا سوژه نیز حدود 1.25 متر است (شکل 1 و 2). توجه کنید که اگرچه در این درس، ما از فلاش StarFlash 300 استفاده کردیم، اما نحوه کار در مورد هر یک از فلاشهای موجود دیگر نیز به همین شکل است.
برای اینکه بتوانیم نتیجه کاملا دقیق و یکنواختی از نورهایمان بگیریم، از نورسنج استفاده میکنیم. هنگامی که در عکاسی با فلاشهای آتلیهای از نورسنج استفاده میکنیم، بسیار مهم است که دقیقا نورسنج را در کجا قرار داده و چه فاصلهای را نورسنجی کنیم. بنابراین برای نورسنجی باید نورسنج را دقیقا روی سوژه که نور روی آن میتابد قرار دهیم، و نه نزدیک به منبع نوری که نور از آن میتابد. (شکل 3)
ابتدا قدرت فلاش را تا نیمه زیاد کرده و سپس نورسجی میکنیم تا به یک نقطه شروع برای کار برسیم. نورسنج تنظیمات مورد نیاز را به ترتیب زیر نمایش میدهد: ISO: 100 ، دیافراگم: f/8.0 و سرعت شاتر برابر سرعت سینک دوربین یعنی 1/200 ثانیه
تنظیمات دوربین را روی این مقادیر قرار داده و نخستین شات را میگیریم. نتیجه عکس در تصاویر نوری پیوسته و ملایم است. اما چیزی که کاملا قابل مشاهده است، کنتراستی به مراتب بالاتر از نور سافتباکسها است. در اینجا میتوانیم به خوبی جزئیات و رنگها را در مناطق پرنور و براق (Highlights) ببینیم، اما میزان جزئیات در مناطق تیره ناچیز است.
هدف از مرحله بعدی کنترل بیشتر کنتراست و بیرون کشیدن جزئیات از مناطق تیرهتر است. برای این منظور ما چتر انعکاسی سفید را از فلاش جدا کرده و چتر سفید را روی فلاش نصب میکنیم. این چتر از نوع عبوری است و نور از میان آن عبور کرده و به سمت سوژه میتابد. (شکل 6)
پس از چرخاندن نوک چتر به سمت سوژه آن را در همان زاویه تابش 45 درجه قرار میدهیم. اکنون فاصله چتر تا سوژه چیزی حدود 90 سانتیمتر است. بنابراین برای به دست آوردن مقدار دقیق نورسنجی، مجددا از نورسنج استفاده میکنیم.
تنظیمات جدیدی که نورسنج به ما نشان میدهد سرعت 1/60 و دیافراگم f/11 است. در واقع ما چیزی حدود یک گام نور بیشتر کسب میکنیم. زیرا اولا نور در حال عبور از یک سطح و نه بازتابش آن است و دوم اینکه منبع نور به سوژه نزدیکتر است. به همین دلیل مجبوریم به اندازه یک استاپ دیافراگم را بستهتر کنیم تا مقدار نور رسیده به دوربین با مقدار قبلی هم اندازه شود. پس از تغییر تنظیمات دوربین دوباره عکس میگیریم. (شکل 9 و 10)
در تصاویر 11 و 12 میتوانیم ببینیم که نتیجه حاصل از دو عکسبرداری قبلی در کنار هم چگونه است. آنچه که در تصویر 12 کاملا واضح است میزان کنتراست کمتر و همچنین میزان بیشتر جزئیات در مناطق تاریکتر، بدون از بین بردن جزئیات در مناطق روشن عکس است. نتیجهای که در اینجا میگیریم این است که چطور دیفیوز کردن نور از میان چتر، میتواند به بیرون کشیدن جزئیات در مناطق تیره و کاهش کنتراست کمک کند.
در مرحله بعدی میخواهیم میزان کنتراست را با استفاده از یک چتر انعکاسی نقرهای افزایش دهیم. جنس نور در مورد چترهای انعکاسی نقرهای به مراتب دارای کنتراست شدیدتری نسبت به چتر انعکاسی سفید است. برای اینکه شدت نور در مورد این چتر با چتر انعکاسی سفید همسان باشد، موقعیت نور را در مکانی دقیقا شبیه به مدل قبلی قرار میدهیم. در مورد این چتر نیز فاصله حدود 1.25 متر تا سوژه است. (شکل 13، 14 و 15)
از آنجا که نورها را جابجا کردیم، لازم است که دوباره نورسنجی کنیم. نتایج نورسنجی مجدد به ترتیب سرعت 1/60 و دیافراگم f/16 است. میبینیم که شرایط نوردهی دقیقا همان شرایط چتر اولیه است. عکسهای گرفته شده را در دو تصویر 16 و 17 میبینید. همانطور که میبینید کنتراست تصویر بسیار بالاست. بخشهای نورانی تصویر دارای لبههای بسیار تیز و تند و همچنین در بخشهای تیره تمامی جزئیات یا بخش زیادی از آنها از دست رفته است.
در دو تصویر 18 و 19 میتوانید نتایج حاصل از دو چتر سفید عبوری و انعکاسی نقرهای را در کنار هم ببینید. آنچه که از این دو تصویر احساس میکنید دقیقا جلوه سافت یا ملایم در برابر جلوه هارد یا تیز است. دیفیوز کردن نور در عکس 18 تقریبا تمامی بخشهای تصویر را سافت کرده است، در حالی که سطح نقرهای در چتر انعکاسی نقرهای جلوهای پرکنتراست را به عکس داده است و شما به خوبی میتوانید تاثیر تیز شدن روشنایی و تیرگیها را در عکس 19 ببینید.
در عکس شماره 20 میتوانید نتیجه حاصل از هر سه چتر را در کنار هم ببینید و با هم مقایسه کنید.
در این مقاله توانستید نحوه کارکرد چترها را در نورپردازی آتلیه ببینید و نوع نور تولید شده توسط هر یک از این چترها را مشاهده کنید. چترها میتوانند روشی بسیار اقتصادی و موثر برای نیازهای نورپردازی شما باشند.